اسپنتا مینو

«لغت نامه دهخدا»

[اِ پِ] (اِخ) از اوستایی سپنتامئینیو(1)، بمعنی خِرَد مقدس است که در آغاز پیدایش مزدیسنا، در رأس شش امشاسپند قرار داشته. (خرده اوستا تألیف پورداود صص 185 - 187). و بعدها بجای او اهورامزدا را گذاشتند. (یشت دوم و یشت نوزدهم بند 16). و گاه نیز بجای اهورمزدا، سروش را قرار داده اند. (یشت دهم بند 139؛ یسنای 57 ، بند 12). اسپنتامئینیو درست در مقابل انگره مئینو(2) یعنی اهریمن (خِرَد خبیث) قرار دارد. رجوع به مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات فارسی ص 158 و 166 و ایران در زمان ساسانیان ترجمهء یاسمی ص13 شود.
(1) - Spenta Mainyu.
(2) - Angra Mainyu.