اسپوزیپوس

«لغت نامه دهخدا»

[اِ پُ زی] (اِخ)(1) یکی از فلاسفهء آتن و برادرزادهء(2) افلاطون است که در سال 347 ق. م. به جای وی به ریاست آکادمی منصوب شد و در 339 ق. م. درگذشت. از آثار اسپوزیپوس چیزی در دست نیست، لکن ظاهراً عقاید فلسفی وی با عقاید فیثاغورس نزدیک بوده است. (لغت نامهء تمدن قدیم). وی لئیم و تندمزاج و عشرت دوست بود، بهمین مناسبت شهرت کامل نیافته است. (قاموس الاعلام ترکی ذیل اسپوسیپ) و رجوع به اسبوسبوس شود.
(1) - Speusippe. (2) - چنین است در لغت نامهء تمدن قدیم و قاموس الاعلام ترکی و ظ. خواهرزاده. رجوع به اسبوسبوس شود.