استاباماتر

«لغت نامه دهخدا»

[اِ ما تِ] (لاتینی، اِ مرکب)(1)عنوان تصنیف موسیقی مذهبی که در خمیس العهد آنرا از روی اقوال منثورهء ژاکُپُن داتَدی (مائهء چهاردهم میلادی) به آواز میخوانند. مشهورترین استاباتها، استابات پالِسترینا، پِرگُلِس، هَیدن و رُسَینی است که در 1841 م. تصنیف شده است.
(1) - Stabat Mater.