استاتودر

«لغت نامه دهخدا»

[اِ دِ] (اِ)(1) عنوانی که نخست به حکام هلند در ایام استیلای اطریشیها و سپس به پادشاهان اُرانژ و رؤسای جمهوری ایالات متحده (هلند) از مائهء شانزدهم تا 1795 م. داده اند.
(1) - Stathouder.