استبداد منور

«لغت نامه دهخدا»

[اِ تِ دا دِ مُ نَوْ وَ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب)(1) استبدادی توأم با عدل: دیودور... دورهء حکومت مطلقهء اسکندر یا چنانکه گویند استبداد منور را ترویج نمود. (ایران باستان ص 78).
(1) - Absolutisme eclaire.