«لغت نامه دهخدا»
[اِ تِتْ] (ع مص) تمام کردن. (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی). استکمال. || تمّ و تمه خواستن از کسی. (منتهی الارب). || استتمام نعمت؛ تمام نعمت خواستن. (منتهی الارب).