استثماد

«لغت نامه دهخدا»

[اِ تِ] (ع مص) نیکوئی و احسان خواستن از. || اِثماد. (منتهی الارب). مثمود کردن. از بس سؤال تهی دست کردن. رجوع به اثماد شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر