استرنه

«لغت نامه دهخدا»

[اِ تِ نِ] (اِخ)(1) کرسی کانتون مارن، از ناحیت اپرنه، در ساحل گران مُرَن، دارای 1560 تن سکنه و راه آهن از آن گذرد.
(1) - Esternay.