استل

«لغت نامه دهخدا»

[اِ تَ] (اِ)(1) شکسته ای از استخر. تالاب. آبگیر. برکه. استخر. (برهان). ستخر. حوض. مخفف آن: ستل. (جهانگیری).
(1) - Etang.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر