«لغت نامه دهخدا»
[اِ تِ] (ع مص) روغن کشیدن از مسکه. (منتهی الارب). مسکه را روغن کردن. (زوزنی). || روغن تازه گداختن. مسکه گداختن. (تاج المصادر بیهقی). || بیرون انداختن یارک را. بیرون افکندن سلا را. یقال: استلت الشاهُ؛ چون بیرون اندازد سلا را. (منتهی الارب). || فربه شدن گوسفند. (منتهی الارب).