استولویسمبورگ

«لغت نامه دهخدا»

[اِ تولْ وَ سِ] (اِخ)(1)شهر و مرکز ایالتی در مجارستان (هنگری) در 58 هزارگزی جنوب غربی بوداپست. در قرن 11 میلادی استفان پادشاه که نصرانیت را در مجارستان رواج داد، این شهر را بنا کرد و بزبان لاتینی «البه رجیا» نامید. خود مجارها این شهر را «سکس فیروار» میگفتند و در تواریخ عثمانیان به «سکتوار» شهرت یافته. قریب 500 سال این شهر پایتخت مجارستان بوده و در 974 ه .ق . سلطان سلیمان قانونی آن را تسخیر کرد.
(1) - Stuhlweissembourg.