استیرلینگ

«لغت نامه دهخدا»

[اِ] (اِخ)(1) نام کرسی کنت نشین موسوم بهمین اسم میباشد در سمت یمین، مقابل نهر فورث (که پلی هم دارد) و برابر خط آهن ادینبورگ و کلاسکو بکنتی پرت، در جلگه و دامنهء تپه و نزدیک کاخ معروف باستانی (کاخ استرلینگ که وقتی اقامتگاه سلاطین بزرگ اسکات بوده) واقع است و دارای زرادخانه و سربازخانه میباشد. خیابانهای شهر بسیار تنگ و کوی و برزنش غیرمنتظم است. در این شهر یک کلیسای قدیم بطرز گتی، و چندین کنیسه، شهرداری، زندان، انجمنهای علمی، موزهء فلاحت، دارالضعفا، بیمارستان، دارالضیافه، مدرسهء صنعت، کارخانه های منسوجات پنبه ای و پشمی، دباغخانه ها و کارخانهء مشروب سازی موجود است، دارای 10271 تن سکنه. بازار تجارت آن رونق دارد و همواره کشتی های کوچک در سواحل آن مشاهده میشود. (دائره المعارف میر).
(1) - Stirling.