«لغت نامه دهخدا»
[اِ] (ع مص) سطبر و آکنده شدن چوزه. (منتهی الارب). ستبر شدن: استوکحت الفراخ؛ استغلظت. (اقرب الموارد). || بخل کردن ببخشیدن. یقال: سأله فاستوکح؛ ای امسک و لم یعط. (منتهی الارب).