«لغت نامه دهخدا»
[اِ جِ] (ع مص) اسجهرار نبات؛ بالیدن و گسترده شدن. بالیدن نبات و منبسط و گسترده گردیدن آن. (منتهی الارب). || اسجهرار سراب؛ نمودن و ناپدید شدن. (از منتهی الارب). سپید نمودن سراب در بیابان. || اسجهرار باد؛ پیش آمدن آن. (منتهی الارب).