اسخان

«لغت نامه دهخدا»

[اِ] (ع مص)(1) گرم کردن. (منتهی الارب). || بگریانیدن. (تاج المصادر بیهقی). گریان کردن چشم. (زوزنی): اسخن الله عینه؛ بگریاناد خدا چشمهای ویرا. (منتهی الارب).
(1) - echauffer.