«لغت نامه دهخدا»
[اَ سَ] (اِخ) ابن فرات. یکی از فقهای مشهور مالکی و صاحب کتاب معروف اسدیه در فقه. وی بسال 203 ه .ق . قاضی قیروان بود و در کارهای سیاسی نیز بصیرت و مهارت داشت و در تاریخ 212 از جانب زیاده اللهبن اغلب با لشکر زیاد بفتح صقلیه مأمور گشت و در سنهء وبائی 213 ه .ق . بدانجا درگذشت. (قاموس الاعلام ترکی).