اسدسوار

«لغت نامه دهخدا»

[اَ سَ سَ] (ص مرکب)شیرسوار. || صفتی است خورشید را که برج اسد خانهء اوست :
خورشید اسدسوار یابم
بهرام زحل سنان ببینم.خاقانی.