«لغت نامه دهخدا»
[اَ سِ دَ] (ع اِ) محوطه ای که از چوب و نی سازند. (منتهی الارب). محوطه از چوب و نی برای بودن گوسفندان و غیره. حظیره. (تاج العروس). || ماده سگ دونده پی صید. (منتهی الارب). ضاریه. (تاج العروس).