اسطوره

«لغت نامه دهخدا»

[اُ رَ] (ع اِ)(1) اسطور. اسطاره. سخن پریشان و بیهوده. سخن باطل. (غیاث). || افسانه. (مهذب الاسماء) (غیاث). ج، اساطیر :
قفل اسطورهء ارسطو را
بر در احسن الملل منهید.خاقانی.
(1) - Mythos. (Mythe).