«لغت نامه دهخدا»
[اَ عَ اَ فَ] (اِخ) ابواسحاق افندی زاده محمد بن شیخ الاسلام ابواسحاق اسماعیل افندی. وی یکی از علمای نامدار عثمانی بود و در زمان سلطان محمودخان اوّل میزیست و اسعدافندی برادر شیخ الاسلام افندی است. مولد اسعدافندی سنهء 1096 ه .ق . است. او پس از اکمال دروس وقت در نزد پدر و دانشمندان دیگر در زمرهء مدرسان داخل شد (بسال 1122 ه .ق .) و در زمان مشیخت پدر خویش، مأموریت تفتیش و امانت فتوی را داشت و بعد بسمت قاضی سالونیک و سپس قاضی مکه منصوب شد. در زمان شیخ الاسلامی برادر خود با حفظ مقام سابق در سفراطهء کبیر (بلوک اطه ؟) و بلگراد قاضی اردو بود و در نتیجهء حسن خدمت و قابلیت و کفایت در سنهء 1157 قاصی عسکر روم ایلی گردید و در سنهء 1161 بمسند مشیخت ترفیع یافت و در ماه شعبان سال بعد معزول شد و از راه شام برفتن بمکه و اقامت در آن شهر مأمور گردید و سپس اقامتگاه وی را به گلیبولی تبدیل کردند و پس از مدتی به عودت او به استانبول و اقامت در کوی انجیر موافقت شد. وی در سنهء 1166 درگذشت و جسد او را نزدیک پدر مدفون ساختند. اسعدافندی از اهل علم و فضل و شاعر و ادیب کامل بود و در فن موسیقی مهارت تام داشت. او راست: کتاب لهجه اللغات. و بر سورهء «یس» و آیه الکرسی و برخی دیگر از سور قرآن کریم تفسیری نگاشته و نظیره ای بر اطواق الذهب زمخشری دارد و دو رساله بعنوان «بلبل نامه» و «تذکرهء خوانندگان» نوشته و اشعار لطیف از خود بیادگار گذاشته و بعض قصائد عربی را تخمیس کرده و دو قصیدهء موسوم به همزیه و لامیه نیز دارد. (قاموس الاعلام ترکی).