اسفابور

«لغت نامه دهخدا»

[اَ] (اِخ) نام شهری است که انوشیروان بناکرده و از جملهء هفت شهر مدائن است. (برهان). گویند از مداین سبعه و از ابنیهء انوشیروان بوده است و طاق کسری در آنجا بر پا شده که هنوز شکستهء آن باقی است و آنرا اسفابر نیز نوشته اند. (انجمن آرای ناصری). رجوع به اسفانبر و اسپانبر شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر