اسفیدان

«لغت نامه دهخدا»

[اِ] (اِخ) اسفیذان. شهرکی کوچک است و حصاری دارد و قهستان دیهی بزرگ است و هر دو سردسیرند و در کوه آنجا غاری عظیم و محکم است که ایشانرا در ایّام مخوف پناه باشد. (نزهه القلوب چ گای لیسترانج چ بریل مقالهء 3 ص 122). اسفیدان و قهستان هم مانند کوردست سردسیر است سخت و آنجا شگفتی است محکم در کوه. (فارسنامهء ابن البلخی ص1230). شهر کوچکی است در فارس و حصاری دارد. (مرآت البلدان ج1 ص40).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر