اسفیذجان

«لغت نامه دهخدا»

[اُ] (اِخ) ناحیه ای بجبال از زمین ماه. بدانجا زیادبن خراش العجلی الخارجی با اتباع وی کشته شدند. (معجم البلدان).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر