اسقیح

«لغت نامه دهخدا»

[ ] (اِخ) مؤلف مجمل التواریخ و القصص (در ذکر پادشاهان هندوان و نسب آنان) گوید : پس فارک بر سان عم پادشاهی کرد سی سال، از بعد او پسرش اسقیح(1)بنشست مردی باسیاست و عدل بیست سال. چون وی سپری گشت پسرش شهدانیق، پادشاه شد. (مجمل التواریخ ص 115، 116).
(1) - در اصل سیاه شده، در سیرالمتأخرین: جنمی جی بن پریجهت. (ج 1 ص آ - 3 نسخهء خطی).