اسک

«لغت نامه دهخدا»

[اِ / اَ] (اِ)(1) اسبی را گویند که در راهها بجهت قاصدان بسپارند. (برهان). || الاغ. یام. (رشیدی) (سروری) (شرفنامهء منیری) (مؤید الفضلاء). || قاصد. (برهان) (سروری) (شرفنامهء منیری) (مؤید الفضلاء). || (ص) سبک پای.
(1) - Relais.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر