اسک

«لغت نامه دهخدا»

[اُ] (اِخ)(1) یا اُپیک(2). یکی از اقوام بسیار قدیم ایتالیا. اینان در خطّهء کامپانیا اقامت داشتند و زبانشان هم با زبان لاتن و هم با زبان اتروسک تفاوت داشته و نظر بتحقیقات زبان شناسان با زبان ایلیریا یعنی آرناؤدی باستانی مشابهت داشته و از این رو باید گفت که اینان از پلاسج(3) از اقوام آریائی بوده و از راه آرناؤدستان به ایتالیا رفته اند، و قبل از لاتنها ادبیاتی در زبان خود بوجود آورده اند که بسیار مقبول و قابل بذله گوئی و لطیفه سرائی بوده است و زبان آنان مدتی دراز در لهجهء عامیانهء مردم ایتالیا و حتی رُم باقی ماند.
(1) - Osques.
(2) - Opiques.
(3) - Pelasgique.