اسکارن

«لغت نامه دهخدا»

[اِ رَ] (اِخ) قریه ای نزدیک دبوسیه از نواحی صغد از قرای کشانیه و از آنجاست بکربن حنظله بن انومرد الاسکارنی الصغدی و پسر وی محمد بن بکر متوفی پس از 370 ه .ق . (معجم البلدان).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر