اسکافی

«لغت نامه دهخدا»

[اِ] (اِخ) محمد بن عبدالله اسکافی مکنی به ابی جعفر. از ائمهء معتزلهء بغداد. متوفی بسال 140 ه .ق . وی در بعض عقاید بشیعه نزدیک است و طایفهء «اسکافیه» بدو منسوبند و او میگفت: ان الله تعالی لایقدر علی ظلم العقلاء و یقدر علی ظلم الاطفال و المجانین. (مقریزی 2 : 346) (اعلام زرکلی ج 3 ص 923) (خاندان نوبختی ص 81 و 85 و 137 و 241) (ضحی الاسلام ج 3 ص 79).