اسکک

«لغت نامه دهخدا»

[اُ کُ] (اِخ)(1) (کلمهء صربی بمعنی مهاجر) نامی است که بصربستانی هائی که از صربستان، بسنی و هرزگوین فرار میکردند و در ممالک مجاوره مقیم میشدند تا از مظالم ترکان برهند، گفته میشده است.
(1) - Uscoques. Uskoks.