اسکلت

«لغت نامه دهخدا»

[اِ کِ لِ] (فرانسوی، اِ)(1) (از یونانی اسکلتس(2)) استخوان بندی بدن آدمی و حیوان.
- مثل اسکلت؛ سخت لاغر.
(1) - Squelette.
(2) - Skeletos.