اسکندپران

«لغت نامه دهخدا»

[اِ کَ پُ] (اِخ) (از سانسکریت اسکندپورانه(1)) پسرمهادیو است. (ماللهند بیرونی چ زاخائو ص63 س5). و رجوع به اسکند شود.
(1) - Skandapurana.