«لغت نامه دهخدا»
[یَ] (ترکی، اِ) (از: یات، ریشهء فعل یاتماق، خوابیدن + اق، پسوند مکان) یاتاق. خوابگاه. (از یادداشت مؤلف). رجوع به یاتاق شود.
