یک تهی

«لغت نامه دهخدا»

[یَ / یِ تَ] (ص نسبی، اِ مرکب)جامهء یکتو چنانکه در ایام گرما پوشند. (آنندراج) (غیاث). جامهء بی آستر :
بوستان کز ژاله پوشیدی قمیص یک تهی
این زمان از برف پوشیده قبای پنبه دار.
سعید اشرف.
|| پیراهن و زیرپیراهنی زنان. (ناظم الاطباء).