«لغت نامه دهخدا»
[یَ / یِ نِ بَ / بِ] (ص نسبی)یک طرفه. یک سویه. از یک سوی. تنها از یک طرف. مقابل دوجانبه: دوستی یک جانبه نتواند بود. (از یادداشت مؤلف).
