یک در

«لغت نامه دهخدا»

[یَ / یِ دَ] (ص مرکب) اطاقی که آن را یک در است. (یادداشت مؤلف). یک دره. یک دری :
اندیک دو دوست فرقدان وار
در یک در آشیان ببینم.خاقانی.