«لغت نامه دهخدا»
[زَ دَ / دِ] (حامص) حالت و چگونگی یازنده. تمطی. تمدد. کش و قوس :و اما کسلانی و خویشتن کشیدن و یازندگی که آن را التمطی گویند... (ذخیرهء خوارزمشاهی). در تاج المصادر بیهقی تمطی «خویش یازیدن و خرامیدن» معنی شده است. رجوع به تمطی شود.