«لغت نامه دهخدا»
(ترکی، ص) دروغزن. دروغگو. کاذب. لافی. دروغ باف. - یالانچی پهلوان؛ (پهلوان دروغگو) آنکه دعویهای بی معنی کند. آنکه مدعی امری است و از عهده برنمی آید. مدعی کاذب.