یانه

«لغت نامه دهخدا»

[نَ / نِ] (پسوند) برای نسبت در کلمات آید(1): عامیانه، شادیانه، سغدیانه :
با چنگ سغدیانه و با بالغ و کباب
آمد بخوان چاکر خود خواجه با صواب.
عماره.
موشکان طبل شادیانه زدند.عبید زاکانی.
(1) - مرکب از «ی» نسبت یا حاصل مصدر و «انه» پسوند نسبت نیز می توان پنداشت. رجوع به «انه» شود.