یبنئیل

«لغت نامه دهخدا»

[یَ نَ] (اِخ) (به معنی خداوند بنا می کند) شهری در یهودا که یبنه نیز خوانده شده است. در زمان جنگ مکابیان مشهور بود و یوسیفس آن را یمنیا نامید. (از قاموس کتاب مقدس).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر