یترون

«لغت نامه دهخدا»

[یَ] (اِخ) یثرون(1). (به معنی فضل او) کاهن یا امیر مدیان و پدرزن موسی. (سفر خروج 2:18) (قاموس کتاب مقدس).
(1) - بفرانسوی: .Jehro