یک گاه

«لغت نامه دهخدا»

[یَ / یِ] (اِ مرکب) (اصطلاح نرد) خانهء اول نرد که برای برداشتن یک مهره از آن یک خال باید. (یادداشت مؤلف) : امیر دو مهره در ششگاه داشت احمد بدیهی دو مهره در یک گاه. (چهارمقالهء عروضی).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر