یهان

«لغت نامه دهخدا»

[یَ] (اِخ) به لغت زند و پازند به معنی یزدان است که یکی از نامهای خدای تعالی باشد جل جلاله. (برهان) (آنندراج) (از ناظم الاطباء).(1)
(1) - قرائتی است نابه جا از Yazatan (یزدان). (از حاشیهء برهان چ معین). رجوع به یزدان شود.