یهویاقم

«لغت نامه دهخدا»

[ ] (اِخ) رئیس قوم یهود که بختنصر با قومش وی را اسیر کرد و به بابل آورد و بعد به وسیلهء آمل مردوک پادشاه بابل (560-552 ق.م.) آزاد شد. (از کرد و پیوستگی نژادی و تاریخی او ص83). و رجوع به ایران باستان ج1 ص192 شود.