«لغت نامه دهخدا»
[اِ] (اِخ) اردوبادی. شاعر فارسی. در زمان سلطنت شاه جهان بهندوستان رفت و معلم فرزندان جعفرخان گردید و عاقبت در زمرهء درویشان درآمده ترک و تجرید گزید.