ابرخس

«لغت نامه دهخدا»

(1) [اِ بَ خُ] (اِخ) نام بزرگترین هیئت شناس باستانی یونانی. مولد او به نیقیا(2) در نیمهء قرن دویم از میلاد. و گویند او مخترع اسطرلاب است. ابن الندیم گوید او استاد بطلمیوس صاحب مجسطی است و پیش از بطلمیوس رصد کواکب کرده است. و البته مراد ابن الندیم استادی بی واسطه و مستقیم نیست.
(1) - این نام را در کتب عرب گاهی ایبرخس آورده اند.
.(املای فرانسوی)
(2) - Nicee