ابر مرده

«لغت نامه دهخدا»

[اَ رِ مُ دَ / دِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) اسفنج. اسفنجه. رغوه الحجامین. ابر کهن. نشکرد گازران. رجوع به ابر کهن شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر