ابن ابی دبوس

«لغت نامه دهخدا»

[اِ نُ اَ ؟] (اِخ) عثمان مراکشی. فرزند ابودبوس حکمران اخیر سلسلهء بنی عبدالمؤمن بوده. چون در 658 ه .ق . پدرش مقتول و دولت آنان منقرض شد عثمان به برشلونه(1) (بارسلون) رفت و کیش ترسا گرفت و از نصارای آنجا یاری طلبید و به طرابلس حمله برد لکن مغلوب و مقتول گشت.
(1) - Barcelone.