«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُنْ نَ مَ] (ع اِ مرکب)شاهراه. محجه الطریق. || استخوان ساق. || اسب فربه. || الساقی یکون علی رأس البئر. || رگی در پای. (المزهر). || (اِخ) نام اسبی. (المزهر).