«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ حُجْ جَ] (اِخ) ابوجعفر احمدبن محمد قیسی قرطبی (562-643 ه .ق .). نحوی و مقری و محدث. مولد او قرطبه. در آنجا نحو و حدیث فراگرفت و پس از آن به اشبیلیه رفت و منصب قضا و خطابت به او تفویض شد، در سفری اسیر گشت و او را به منورقه(1) بردند و هم بدانجا وفات کرد. کتاب تسدیداللسان در نحو و جمع بین صحیحین از تألیفات اوست. (روضات الجنات). (1) - Minorque.