«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ خَیْ یا] (اِخ) ابوعبدالله احمدبن محمد دمشقی (450-517 ه .ق .). شاعر عرب. او را دیوانی است. او بایران سفر کرده و بزرگان ما را مدح گفته، و با ابن حیوس معاصر و معاشر بوده است.